Het verhaal
De eerste zomer na de oorlog heb ik doorgebracht bij familie op het platteland. In die weken leek dat dorp me een eiland van rust en vrede, Een van de laatste ongehavende plekken na de grote storm die we zojuist hadden overleefd. Jaren later, het leven was weer normaal geworden en die zomer was alleen nog maar een gelukkige herinnering, las ik in de krant iets over juist dat dorp.
Mijn dorp was een ‘moorddorp’ geworden en de daad liet me niet meer met rust. Ik ben met gemengde gevoelens naar het dorp gereisd.
De mensen die ik er ontmoette, wilden me over de misdaad vertellen. Praten met een vreemde die niettemin vertrouwd was. Iemand die niet bleef, iemand die zou luisteren en weer vertrekken.
Mijn mening
Ik was vooraf erg benieuwd hoe je een spannend verhaal neerzet in zo weinig bladzijdes. Het verhaal beslaat namelijk 127 bladzijdes. Toch moet ik zeggen dat Andrea Maria Schenkel zeer beklemmend verhaal weergeeft.
Vooral de opzet van het verhaal vond ik erg origineel. Deze keer niet een inspecteur of commissaris van de politie die een moord oplost, sterker nog, die komen in het verhaal in het geheel niet voor. Het verhaal wordt weergegeven aan de hand van verschillende getuigenissen van omwonenden of bekenden. Deze mensen zorgen allen voor een verschillende kijk op de gruwelijke moord die heeft plaatsgevonden. Langzaam maar zeker wordt ontrafeld wat er zich heeft afgespeeld op de boerderij. De beklemmende sfeer wordt extra benadrukt door de gebeden die door het verhaal verweven zijn. ‘Blik op het duister’ is ondanks de weinige bladzijdes, een beklemmend, spannend en goed geschreven verhaal.
Reacties
2 reacties op “Andrea Maria Schenkel – Blik op het duister”
Woensdagmiddag heb ik een gesprek met de schrijfster, en een fotoshoot. Ben benieuwd, ik spreek geen Duits maar ze schijnt Engels te spreken. Binnenkort op Ezzulia.
Oh spannend zeg! Ik ben benieuwd wat de schrijfster te vertellen heeft. Wel zo makkelijk dat ze Engels spreekt dan ;-).