Het verhaal
Mike Sullivan is vastbesloten zijn zesjarige dochter Sarah op te voeden tot een sterke, onafhankelijke vrouw. Maar zijn echtgenote, Jess, heeft de neiging hun dochter angstvallig te beschermen.

Mike heeft genoeg van de achterdocht van zijn vrouw en wacht tot zij het huis verlaat. Dan neemt hij, tegen haar wens in, Sarah mee uit sleeën. Alleen wil Sarah niet met haar vader de heuvel op. Ze wil met haar beste vriendin naar boven. Omdat Mike stiekem wel houdt van de koppigheid van zijn dochter geeft hij toe. Maar Sarah komt niet naar beneden, er steekt een sneeuwstorm op en zijn dochter is verdwenen.

Vijf jaar later is Sarah nog steeds spoorloos. De enige verdachte, ex-priester Francis Jonah, heeft kanker en zal binnenkort sterven. Op de dag van de herdenking van de verdwijning van Sarah wordt haar jasje gevonden…

Mijn mening
Denk aan Sarah is vooral aan het begin en aan het einde erg spannend. Het gedeelte ertussen in leest niet heel makkelijk weg, waardoor het soms lastig is om geboeid te blijven.

Wat ik erg goed vond aan het boek is de manier waarop de karakters zijn uitgewerkt. Er wordt veel tijd besteed aan het karakter Mike. Hij is dan ook een boeiend karakter vanwege zijn schuldgevoel over de verdwijning van Sarah, zijn moeilijke jeugd, zijn moeizame relatie met zijn vader en zijn scheiding van Jess.

Het einde vind ik erg origineel en maakt me ondanks de niet altijd makkelijk te volgen schrijfstijl van Chris Mooney toch nieuwsgierig naar zijn volgende boeken.

Slordig is het feit dat op de voorkant van het boek een rood jasje staat en dat het hele boek gaat over een roze jasje. Inmiddels heb ik bij een vriendin gezien dat dit in de herdruk is aangepast.