Eva Jinek behoeft weinig introductie meer, we kennen haar onder andere als journalist, presentator, talkshowhost en auteur.

Eva gelooft in de troost van het delen van verhalen, omdat verhalen je bij de keel kunnen grijpen en je kunnen raken. Je dingen van jezelf kan herkennen in andermans verhalen, deze verhalen kunnen ons in beweging brengen en ons dingen laten doen die we anders niet zouden durven én omdat ze de beste remedie zijn tegen eenzaamheid. Dit schrijft Eva zelf in haar voorwoord en het is precies zoals ik het lezen van dit boek heb ervaren. Vanuit dit oogpunt is Eva op zoek gegaan naar verhalen van succesvolle vrouwen, ieder op hun eigen manier en op hun eigen (vak)gebied en was ze juist geïnteresseerd in alle details van die verhalen, want daarin zit de boodschap die ons raakt en waar we van kunnen leren.

Ik heb echt even de tijd genomen om dit boek te lezen, door af en toe een paar interviews te lezen en het dan weer weg te leggen. Je wil dit boek gewoonweg niet te snel lezen omdat er zoveel boeiende interviews instaan van hele uiteenlopende vrouwen en toch zat er in elk interview wel iets dat me aansprak of raakte. Het mooie aan dit boek is dat het denk ik voor elke lezer weer anders is wat hij/zij eruit haalt afhankelijk van je gemoedstoestand of hoe je op het moment van lezen in het leven staat en dat maakt het heel waardevol. Er spreekt heel veel kracht uit dit boek en ook een soort van ‘sisterhood’, wij vrouwen kunnen het elkaar soms heel erg moeilijk maken, maar kijk eens waar we allemaal toe in staat zijn en hoe we elkaar kunnen verrijken, daarin zouden we elkaar meer mogen steunen.

Zo raakte het me om te lezen dat Roxeanne Hazes uit het niets een privé berichtje stuurde naar Eva, ook al kende ze elkaar nog niet echt persoonlijk, waarin stond “Als ik je straks, na je bevalling, ergens mee kan helpen, dan ben ik er”. Gewoon een lief berichtje van iemand die weet hoe het is om te bevallen en hoe je je daarna kan voelen als vrouw, moeder.

Het verhaal van Wende Snijders en Stien den Hollander ontroerde me ook, zo mooi om te lezen hoe zij er voor elkaar zijn.

Het verhaal van Robin de Puy (fotografe, zij heeft alle foto’s uit dit boek gemaakt) spreekt me persoonlijk heel erg aan omdat ik weet hoe het voelt om als klein meisje angstig te zijn en bang te zijn voor het onbekende zoals Robin ook omschrijft. Hoe ik mezelf ondanks of dankzij die angsten heb uitgedaagd om dingen te doen die ik onwijs spannend vond, zoals de HBO opleiding Commerciële Economie terwijl ik ongeveer ‘dood’ ging als ik iets moest presenteren voor de klas, hoe ik tijdens dezelfde studie voor vijf maanden naar Santiago de Compostella ging omdat ik wilde weten of ik kon overleven als ik de touwtjes met die veilige thuisbasis doorsneed door tijdelijk in een ander land te gaan wonen en studeren. Het lezen van dit specifieke verhaal voelde zoals Eva het in haar voorwoord schrijft: je herkent jezelf in een verhaal en voelt je daardoor minder eenzaam. En ook het gebruik van medicijnen voor angst/paniek is herkenbaar en het taboe dat daaraan vast zit. Na die studie in Santiago de Compostella ging het een hele lange tijd goed, bepaalde angsten waren er altijd wel maar beheersbaar en meer op de achtergrond, tot de bevalling van onze zoon. Die gebeurtenis heeft mijn angst en paniek zodanig uitvergroot dat ik een hele poos niet goed kon functioneren, daar ben ik uiteindelijk bovenop gekomen met veel verschillende soorten therapie en medicatie en dat was een veel langere weg dan ik nu hier opschrijf. En hoe Robin in het interview schrijft dat er (bij haar was het wel een andere situatie) ineens weer momenten zijn dat je je licht voelt, is zo herkenbaar en ontroerend. Het valt mij lastig om hier heel open over te zijn en daarom vind ik het juist zo knap dat Robin dit zo mooi doet in dit interview, ik weet zeker dat ze daar veel vrouwen mee helpt.

Natuurlijk wil ik de andere vrouwen niet tekort doen, er staan nog zoveel meer krachtige en inspirerende verhalen in dit boek. Het boek zelf is trouwens ook nog eens heel mooi, het is een lijvig boek met een schitterende cover en foto’s bij de interviews. Het is echt een boek dat je wilt bewaren en gewoon af en toe wilt herlezen.