Het verhaal
Wie heeft niet de droom te emigreren naar het zuiden van Frankrijk waar het klimaat beter, de mensen minder gehaast, de omgeving weidser, de natuur meer aanwezig, en de algehele stemming vrolijker is?
Ontmoet Simone, een 34-jarige vrouw die de stap waagt om in het zuiden van Frankrijk een nieuw leven te beginnen. Samen met haar man en twee kinderen koopt ze een bouwvallig landhuis om op te knappen, erin te wonen en een deel ervan te verhuren als chambres d’hôtes.
De werkelijkheid haalt de droom in. Waar haal je goede werklui vandaan in een vreemd dorp waar je nog niet eens de bakker weet te vinden? Hoe stel je je kinderen gerust die de taal nog niet machtig zijn en al hun vriendjes hebben moeten achterlaten? Hoe houd je je relatie opwindend terwijl de stress van de verbouwing steeds zwaarder op je schouders drukt?
Terwijl de hectiek in en om het huis steeds groter wordt vlucht Simone – die er genoeg van heeft haar leven continu aan dat van haar man aan te passen – in een hartstochtelijke affaire met de aantrekkelijke twintigjarige Michel. Ze raakt daarbij echter langzaam maar zeker de controle over haar eens zo georganiseerde leven kwijt.
Mijn mening
Ik heb genoten van Rendez-vous, ik vond het een mooi verhaal over de vele veranderingen die je doormaakt als je gaat emigreren en wat het met je doet. Al je zekerheden komen op losse schroeven te staan wat kan zorgen voor turbulentie en heftige emoties.
Esther Verhoef heeft heel treffend geschreven wat Simone allemaal doormaakt wanneer zij en haar gezin gaan emigreren naar een bouwval in Frankrijk. Haar gevoelens en twijfels worden heel geloofwaardig neergezet. Je maakt met haar mee hoe het contact met haar man Eric ‘afstandelijker’ wordt doordat hij dag en nacht met de verbouwing bezig is en hoezeer ze zich sexueel aangetrokken voelt door Michel de knappe bouwvakker. De spanning wordt opgebouwd door om de paar hoofdstukken het verleden af te wisselen met een klein stukje heden, waaruit je kan opmaken dat Simone in een politiecel zit. Doordat de stukjes heden elke keer heel kort zijn zit je je continu afvragen wat er is gebeurd en hoe.
Leuk detail aan dit boek zijn de cursieve stukjes die Esther Verhoef aan het begin van sommige hoofdstukken heeft geschreven. Deze cursieve stukjes geven weer waar het betreffende hoofdstuk over zal gaan, dit pakt heel goed uit en is echt van toegevoegde waarde.
Persoonlijk heb ik veel meer plezier beleefd aan het lezen van Rendez-vous dan aan het lezen van Close-up. Ik hoop dus dat Rendez-vous nog een keer een vervolg gaat krijgen…