Het verhaal
Lea Meyer-Cornelissen (een 31-jarige kakmadam uit Aerdenhout) is huisvrouw en is getrouwd met Harry. Harry zit in het vastgoed, wat dat precies is weet Lea niet. Wel weet ze dat het geld met scheppen binnenkomt. Lea vindt het allemaal prima, ze heeft een hardwerkende man die bijna nooit thuis is en toch worden de rekeningen betaald. Onder het geheim van het huwelijk verstaat Lea: elkaar niet te vaak zien.

Op een dag komt Harry thuis met de mededeling dat hij graag een kind wil. Lea is geschokt, ze ziet het absoluut niet zitten om hele dagen opgescheept te zitten met een krijsende aap. Lea gaat pas overstag als Harry belooft dat hij haar elke dag van voren en van achteren zal nemen.

Negen maanden later moet Lea van haar vroedvrouw Machteld thuis en op natuurlijke wijze bevallen. Lea doet haar uiterste best om dit tegen te werken omdat zij graag in het ziekenhuis, onder verdoving en met behulp van een keizersnede wil bevallen. Uiteindelijk vindt de bevalling inderdaad in het ziekenhuis plaats, maar niet zoals Lea hoopte met een keizersnede. Lea wordt ingeknipt en de baby (Harry Junior) wordt uiteindelijk met behulp van een tang gehaald. Tijdens deze toestand staat haar man Harry vrolijk alles te filmen met zijn videocamera.

Lea moet niks hebben van Harry Jr, in haar ogen is hij de reden van haar verminkte lichaam. Bovendien vindt ze dat al het bezoek inclusief haar man Harry spontaan in randdebielen veranderen zodra ze tegen Harry Jr ‘praten’. Uiteindelijk is Lea thuis niet meer te houden omdat ze Harry Jr iets aan wil doen. Ze stopt Harry Jr in een doos op zolder. Dit is de druppel voor haar man Harry en ze wordt opgenomen in een psychiatrische inrichting. Na een aantal weken wordt Lea ontslagen uit de inrichting en gaat ze in therapie bij een jetset-shrink. Tijdens deze sessies komt naarboven dat Lea een trauma heeft opgelopen in haar jeugd door de zelfmoord van haar vader.

Mijn mening
De gelukkige huisvrouw is een semi-autobiografisch verhaal. Heleen van Royen is na haar bevalling in een psychose geraakt en opgenomen geweest in een psychiatrische inrichting. De psychose werd veroorzaakt door het onverwerkte verdriet van het overlijden van haar vader, die zelfmoord pleegde door zich te verdrinken.

Dit boek is heel vernieuwend en vlot geschreven. Ik heb verschillende keren krom gelegen van het lachen over de manier waarop Heleen van Royen bepaalde typetjes of situaties omschrijft. De vraag is of het taalgebruik dat Heleen van Royen gebruikt geschikt is voor een boek. Ik vind eerlijk gezegd van wel, het heeft ervoor gezorgd dat de zware thema’s toch een vleug humor meekrijgen. Over de zware thema’s gesproken, uiteraard bestaat dit boek niet alleen uit humor maar ook uit een flinke portie drama. Ik vond de zoektocht van Lea of ze wel of niet gewaardeerd werd door haar vader erg ontroerend en mooi omschreven.

Mooi boek, zeer de moeite waard om te lezen!