Julie Carrick Dalton is schrijver, journalist en runt een biologische boerderij in de buurt van Boston. ‘Het lied van de nachtvogels’ is haar debuutroman.
Cadence (Cadie) Kessler is als entomoloog insectenmonsters aan het verzamelen om aan te kunnen tonen dat bergdennenkevers de oorzaak zijn van het doden van bomen waardoor bosbranden bij grote droogte zich snel kunnen verspreiden. Ze bevindt zich voor haar onderzoek op verboden grondgebied wanneer ze een berichtje krijgt van haar jeugdvriendin Daniela, waarin staat “Ik ben het Daniela. Ze hebben hem gevonden. Ik ben thuis. Je moet hierheen komen, ze ondervragen mijn vader.” Cadie sprak haar jeugdvriendin Daniela Garcia zo’n vijfentwintig jaar geleden voor het laatst en dit bericht brengt Cadie in één ruk terug naar hun jeugd en een traumatische gebeurtenis die Cadie sindsdien heeft geprobeerd heel ver weg te stoppen in haar herinnering. Toch zit er voor Cadie na het berichtje niks anders op dan terug te keren naar haar ouderlijk huis in de bossen van New Hampshire en haar demonen uit het verleden onder ogen te zien, terwijl ze eigenlijk liever in de bossen wil verdwijnen om niet meer terug te hoeven denken aan haar jeugd. Eenmaal terug, wordt ze geconfronteerd met vragen wat er precies heeft plaatsgevonden in de zomer vijfentwintig jaar geleden wanneer een raadselachtige verdwijning een einde maakt aan haar onbezorgde jeugd. Daarnaast probeert ze hartstochtelijk bewijzen te verzamelen voor haar onderzoek naar de dreigende bosbranden door aanhoudende droogte. Door al deze gebeurtenissen komen meerdere onderlinge verhoudingen op scherp te staan…
“Eén moment definieert iemands leven niet. Wat je daarna besluit te doen bepaalt wie je bent.”
‘Het lied van de nachtvogels’ is een klimaatroman met mysterieuze tinten, mooie poëtische zinnen en een zeer mooie cover. Het verhaal wisselt voortdurend af tussen ‘Heden’ en ‘Die zomer’, daardoor lees je hoe de vriendschap tussen Cadie en Daniela ontstond, welke avonturen ze met z’n tweetjes in de bossen beleefden, wat voor fantasieën er in hun hoofd tot leven kwamen en hoe ze een handeltje hadden in blauwe bessen. Maar ook hoe hun onderlinge verhouding nu is na vijfentwintig jaar geen contact te hebben gehad en dat de dramatische verdwijning een wig tussen heb beiden heeft gedreven. Het klimaat technisch verhaal was voor mij soms iets te ingewikkeld in woordgebruik en omschrijving, soms miste ik daar wat meer uitleg omdat de materie mij niet zo goed bekend is. En het mysterie dat zich afspeelt vond ik hier en daar iets te langdradig. Je verwacht, omdat je lang tegen de climax aan zit te hikken, iets meer van de ontknoping en de uitwerking van de hoofdpersonen. Desalniettemin is het een indrukwekkend debuut, mede door de fantastisch mooie zinnen en gedetailleerde omschrijving van de natuur.
door