Ik ga leven – Lale Gül

Lale Gül (Amsterdam 3 november 1997) is een Nederlands-Turkse auteur, ze groeit op in een streng islamitisch gezin in Amsterdam-West. Sinds 2018 studeert ze Nederlands aan de Vrije Universiteit en in februari 2021 debuteert ze met haar autobiografische roman ‘Ik ga leven’ waarmee ze een kritisch inkijkje geeft op haar streng islamitische opvoeding. Recent ontving ze voor haar debuut de NS Publieksprijs 2021.

Nadat er zoveel gezegd en geschreven is over ‘Ik ga leven’ wilde ik het graag zelf lezen om te weten waar alle discussies over het taboe doorbrekende verhaal en de schrijfstijl nu over gaan.

Het verhaal gaat over Büsra, hoe ze opgroeit in Amsterdam-West in een streng islamitisch gezin samen met haar vader, moeder (bijnaam Karbonkel), broer Halil en zusje Defne. Haar ouders (de verwekkers) proberen zich halsstarrig vast te houden aan de opvoeding zoals ze die in Turkije en volgens het streng islamitisch geloof gewoon zijn, daarbij hechten ze enorm veel waarde aan de mening van de Turkse gemeenschap. De Turkse mannen (Snikkels) mogen zo ongeveer alles en de Turkse vrouwen eigenlijk helemaal niks, Büsra kan deze enorme ongelijkheid tussen man en vrouw en dat geplaatst in de Nederlandse samenleving totaal niet verkroppen. Dit zorgt voor een enorme strijd tussen Büsra en haar ouders en familieleden. Buiten haar gezinsleven probeert Büsra zoveel mogelijk de vrijheid op te zoeken zonder dat haar ouders er te veel weet van krijgen. Continu zit ze in de spagaat vrij te willen zijn van de bekrompen opvattingen van haar ouders en een schande te veroorzaken binnen de Turkse samenleving.

Ik had me vooraf een beeld gevormd over het boek, ingekleurd door alles wat ik erover had gelezen, en dan verwacht je een soort hippe, grove straattaal maar vervolgens begint het met vrij ingewikkelde woorden en zinnen, wat het voor mij niet makkelijk maakte om in het verhaal te komen. Het is een heel eigentijds verhaal en het geeft een inkijkje in de absurde realiteit die Büsra moet maken, omdat het zover van je afstaat is het wel heel erg interessant om te lezen hoe het er in een andere cultuur aan toe gaat, zeker wanneer het er (in onze ogen) zo extreem aan toe gaat. Ik vind het onwijs dapper van Lale Gül dat ze dit boek geschreven heeft, helaas heeft het haar heel veel kritiek en nog veel erger doodsbedreigingen opgeleverd. Dit laat me achter met een dubbel gevoel over dit boek, het is een heel urgent verhaal maar op een chaotische, niet chronologische manier geschreven waarin moeilijke woorden afgewisseld worden met straattaal, wat de leeservaring af en toe verwarrend maakt.  Voor mijn gevoel had het boek minder pagina’s kunnen beslaan om hetzelfde effect te hebben en wellicht nog krachtiger te zijn.

Veel bekeken



Geplaatst op

in

, ,

door