Het verhaal
Hoe therapie mij niet heeft geholpen en vooral waarom niet
Op haar achtentwintigste ging Marian Mudder voor het eerst in therapie voor haar angsten en depressies. Het hielp haar niet. Integendeel, ze kreeg er nieuwe problemen bij. Ze ging op zoek naar een remedie waar ze wel baat bij had. Wat volgde zijn een bonte stoet therapeuten – regulier en alternatief – een rits workshops en stapels zelfhulpboeken.
In Sofasessies fileert Marian elke therapie die ze ooit is aangegaan op een hilarische, hartstochtelijke en schaamteloos eerlijke manier. Wijs geworden door ervaring en zelfstudie legt ze tevens op heldere wijze uit waarom de therapieën niet hebben gewerkt en wat haar wel heeft geholpen.
Mijn reactie
Wauw, ik heb zojuist Sofasessies van Marian Mudder dichtgeslagen… Wat een mooi, eerlijk en oprecht verhaal. Soms ontroerend, soms hilarisch en soms rauw, wat dapper om dit allemaal zo op te schrijven en te delen en wat zaten er ook herkenbare dingen in.
Grote dank voor het schrijven van dit verhaal, het heeft ervoor gezorgd dat ik meerdere ‘aha’ momenten had tijdens het lezen die betrekking hadden op mezelf. De helft vd boeken die je opnoemt (op blz 220 stonden al op mijn ‘nog te lezen’ lijst. Op dit moment ben ik bezig met haptotherapie en ga ik naar een psychologe. Hetgeen wat in je laatste hoofdstuk wordt beschreven is zó herkenbaar met wat zei zeggen en het pad dat ik nu aan het ‘bewandelen’ ben. Dankzij jouw boek voel ik de bevestiging dat ik eindelijk (na al veel geprobeerd te hebben) voor de goede weg heb gekozen. Dank je wel Marian! Ik weet zeker dat ik het boek in de toekomst nog een keer ga herlezen.
Zinnen die me raken:
“Durf te zijn wie je bent met al je imperfecties. Iedereen is imperfect en binnen die imperfectie ben je perfect en goed zoals je bent.”
“Je kan alleen naar je lichaam luisteren wanneer je contact hebt met je lichaam. En vaak zitten we vast in ons hoofd. Dan kan het lijf roepen en signalen afgeven wat het wil, je voelt het niet.”
“Jezelf afwijzen is stressvol. Stop ermee. Wees lief voor jezelf. Behandel jezelf zoals je je kind zou behandelen als het iets stoms doet”.
“Als de angst voor de angst wegvalt, is er minder angst”.
