Gert-Jan van den Bemd is kunstenaar, wetenschapsjournalist en schrijver. Zijn debuutroman ‘De verkeerde vriend’ kwam uit in 2019, het boek ‘Na de val’ is zijn tweede roman.

Nadat de Ward Nauta, de vader van Sofie plotseling is overleden heeft zij twee huizen leeg te halen. Toen Sofie het huis uit ging hield Ward het ouderlijk huis wel aan maar ging hij zelf in een appartement wonen, hij kon of wilde het ouderlijk huis niet verkopen. Max, de broer van Sofie woont al jaren in New York en is niet overgekomen voor de crematie van Ward en is ook niet van plan om Sofie te gaan helpen met het leeghalen van de woningen. De vader-zoon band tussen Ward en Max is al heel lang verstoord. Hilde, de moeder van Sofie is overleden toen Sofie slechts twee dagen oud was.

Ward had een passie voor boeken, met name eerste drukken, gesigneerde exemplaren en bibliofiele uitgaven. Aangezien Max niets hoeft te hebben en Sofie weinig met boeken heeft, ze is dyslectisch, besluit Sofie de boeken te schenken aan de universiteit waar Ward als professor heeft gewerkt. Ze zijn van plan een speciale zaal te openen met de naam van professor dr. Ward Nauta, maar niet lang nadat Sofie de boeken heeft gedoneerd wordt ze gebeld of ze langs kan komen op de universiteit. In een aantal boeken zijn een paar foto’s gevonden die bekrast en beschreven zijn en om een schandaal te voorkomen moeten alle boeken eerst grondig doorzocht worden opdat er niet meer van deze foto’s opduiken.

Sofie zit met veel vragen, wat is het verhaal achter deze foto’s, wie heeft ze bekrast en waarom. Hoe komt het toch dat Ward en Max zo’n moeilijke band hadden en dat de relatie tussen Max en Sofie ook zo moeizaam is. Hoe zijn de verhoudingen na het overlijden van Hilde zo uit balans geraakt? En wat heeft zich daadwerkelijk afgespeeld toen Ward overleed. Aangezien Sofie weinig met woorden heeft, probeert ze door middel van tekeningen situaties en personen te duiden en overzicht te krijgen. Tekenen is een passie voor haar en ze heeft dan ook een poos op de kunstacademie gezeten maar is daar gestopt omdat ze zich niet begrepen voelde.  

Het verhaal is opgedeeld in korte hoofdstukken en dit zorgt ervoor dat je wil blijven doorlezen. Regelmatig begint een hoofdstuk met de omschrijving van een tekening van Sofie waardoor je een ander perspectief krijgt op hetgeen dat omschreven wordt. De karakters worden heel goed uitgewerkt, je begrijpt de twijfels, onzekerheden en vraagstukken waar Sofie mee zit. De thema’s vriendschap, familie, loyaliteit, rouw en eenzaamheid komen aan bod, maar door af en toe humor te gebruiken wordt dit nergens te zwaar.

In het begin dacht ik, waar gaat dit verhaal naar toe maar uiteindelijk valt alles op zijn plaats. Al lezende wordt de gezinssituatie steeds meer ontrafeld en komen oude geheimen naar boven. Het is dan ook op het einde van het boek dat de cover en de titel helemaal duidelijk worden. Toen ik het boek uit had heb ik bewust de eerste twee hoofdstukken van het boek even teruggelezen. Ik kon niet anders dan concluderen dat het verhaal heel ingenieus in elkaar zit, het is een genot om te lezen.