Het verhaal
Een excentrieke illustratrice van natuurboeken ligt dood onder aan de trap van haar afgelegen landhuis. De kleindochter van een bekende strafpleiter wordt ontvoerd en gruwelijk mishandeld. Een ambitieuze televisiepresentatrice gaat over lijken om de kijkcijfers van haar dagelijkse roddelprogramma op te drijven. Een gewetenloos gansterliefje probeert haar grote slag te slaan. Schaduwtuin is een verhaal over mensen die door een noodlottige samenloop van omstandigheden in elkaars vaarwater komen. Met alle rampzalige gevolgen van dien.
Mijn mening
Na een lange leesdip van anderhalve maand, heb ik Schaduwtuin uit mijn boekenkast gepakt. Leesdip wil uiteraard niet zeggen dat ik niks meer heb gelezen, ik heb me prima vermaakt met de krant en diverse tijdschriften maar op de één of andere manier wilde het me een poos niet lukken om aan een boek te beginnen. Met behulp van Schaduwtuin ben ik in twee dagen van mijn leesdip genezen. Dit verhaal is tot stand gekomen door een samenwerking tussen Tineke Beishuizen en haar ex-man Michiel Beishuizen. In het nawoord omschrijft Tineke dat de bizarre fantasie en grillige gedachtensprongen van haar ex-man stimulerend werkten.
Ik heb genoten van Schaduwtuin en van de vaart die het verhaal heeft. De schrijfstijl van Tineke Beishuizen is heerlijk vlot. In tegenstelling tot Als zand door mijn vingers heb ik Schaduwtuin wel echt ervaren als een thriller, spannend door de gruwelijke gebeurtenissen en de vraag of Merel Blaauw (de ontvoerde kleindochter) het er levend van afbrengt.
De actualiteiten van nu vond ik prettig in het verhaal verwerkt, een roddelprogramma als BUZZ op de televisie met drie presentatoren zorgt al snel voor een link met een programma als RTL Boulevard.
Het enige kleine minpuntje vond ik de niet uitgediepte karakters van de personages in het verhaal. De karakters van de personages zijn heel stereotype neergezet, wat ze wel heel herkenbaar maakt, maar je mist de uitgediepte karakters om goed met ze mee te kunnen leven of om jezelf in ze te herkennen. Feit blijft dat ik genoten heb van het verhaal en blij ben dat mijn leesdip eindelijk over is met dank aan Schaduwtuin.
Reacties
2 reacties op “Tineke Beishuizen – Schaduwtuin”
ehm door wie is de recensie geplaatst want dat is handig om te weten voor een boekversklag 😛
want vanaf de vierde moet je dat er in verwerken en dit is de best recensie van vele die ik heb gevonden
Dank je wel voor je reactie! Ik heb de recensie zelf geschreven en volgens mij staat mijn naam wel een paar keer op deze website vermeld, maar voor de zekerheid hier dan nog een keer: Marieke IJsendoorn-Kuijpers.
Succes met je boekverslag!
Groetjes Marieke